slyngr

a. dextrous, clever (hann var s. við allar íþróttir).

* * *

adj. versed, skilled; s. við íþróttir, Fas. iii. 195: slyngum þeim sláttu-manni, Hallgr.; e-m er e-t slyngt, to be expert in a thing, Grett. 118 A.

2. as a nickname, Fms. x. 123.